Dag 3 stier en ree

Er staat nog een alarm ingesteld op Nederlandse zomertijd. We worden dus een uur vroeger dan bedoeld gewekt. Geen nood, dat heeft als voordeel dat je bewust kunt uitslapen door nog even te blijven liggen. We zien ondanks de dikke gordijnen dat het een mooie zonnige ochtend is. Even tussen de gordijnen door kijken en we aanschouwen een fraaie ochtendzon aan een blauwe hemel met enige witte wolken.

Buiten horen we een ander paar gasten hun auto inpakken voor vertrek. In de ontbijtkamer ontmoeten we dit stel uit Meppel. Ze tippen ons over een Schotse hooglander genaamd Hamish, Stirling Castle, Edingburgh en Alnwick Castle, het kasteel Hogwarts uit de Harry Potter films. We genieten van een heerlijk ontbijt dat door Irene wordt bereid en geserveerd. Vers fruit, yoghurt, warme knapperige toast, en scrambled eggs smaken ons goed.

Het is bijna negen uur wanneer we in de auto stappen en richting Stirling rijden.Na een paar minuten rijden zien we op enkele tientallen meters plotseling een ree rechts uit het bos de weg op lopen en oversteken naar de linkerzijde. Het was gelukkig op een redelijke afstand maar we moesten toch remmen omdat niet was in te schatten of de ree we op tijd voor ons van de weg zou zijn. Het paar uit Meppel had ons een half uur daarvoor tijdens het ontbijt verteld dat zij gisteren wel een ree tegen hun auto hadden gehad. Gelukkig reden ze niet hard en hadden ze de ree licht geschampt. Er was geen zichtbare schade aan de auto en de ree was doorgelopen.

Op de weg naar Stirling kijken we uit naar "Hamish". Deze Schotse hooglander stond enige jaren geleden op de nominatie om geslacht te worden. Een liefhebber van dit ras en deze stier in het  bijzonder trok zich het lot aan en kocht de stier. Hamish kreeg een opvallende plek bij de Woolen Mill nabij Callander en is sindsdien een toeristische trekpleister en beroemdheid geworden met zelfs een eigen facebookpagina.
We vonden Hamish inderdaad en waren onder de indruk van zijn verschijning. Een imposante kop met 2 grote horens die met een krul de scherpe punten omhoog en iets naar achteren liet eindigen. De vorm deed sterk denken aan een stuur van een racefiets dat omgekeerd op zijn kop was gemonteerd. Tussen de horens liep een lang naar voren hangende strook haren. Deze hing ver over en voor zijn ogen. Een soort slecht gekamde en geknipte "pony" zeg maar. Toch waren zijn ogen tussen de haren door wel te zien zodat er oogcontact mogelijk was. Hamish stond continue te kauwen en keek daarbij in wisselende richting naar de toeschouwers. Er was een Hamish shop waar souvenirs van hem en ook speciaal voer voor hem kon worden gekocht. Na een korte fotoshoot lieten we Hamish achter ons.
In Stirling vonden we met de vriendelijke hulp van een winkelbediende, die met ons meeliep naar de hoek van de straat om de richting aan te wijzen, het Thistles shoppingcenter.
In de Three shop hadden we binnen 5 minuten weer een pay as you go prepaid internetverbinding geregeld. Hiermee konden we snel even enkele berichtjes met het thuisfront uitwisselen.
Een plattegrond van de plaats ingevuld met satelietbeelden en de juiste zoekopdracht maakte het gemakkelijk om de weg naar het kasteel en de parkeergelegenheden om het kasteel te zien. We reden een smal weggetje direct omlaag naast het kasteel en vonden een goede plek om dat te bekijken. Een imposant kasteel dat hoog boven op een (vulkanische) rots was gebouwd. Vanaf onze zijde liep er op een helling naar de voet van de rots een grote weide met daarin grazende koeien. We wachtten even op de goede verlichting van het kasteel. De zon kwam tussen de wolkenpartijen door en toen het kasteel direct werd verlicht konden mooie foto's worden gemaakt.

Met een steeds sterker schijnende zon boven ons reden we naar Balmaha aan Loch Lomond. Bij het visitor center kregen we een wandelkaart voor een wandeling van ongeveer een uur. De wandelroute was goed gemarkeerd met paaltjes en bordjes.
Opvallend waren de uitgestrekte velden met mooi bloeiende varens. De helling die we moesten beklimmen was met een trap met treden van rotsblokken en stukken rots begaanbaar gemaakt. Het was geen regelmatig gevormde trap en het was glad door water en modder. Opletten dus.
Op een tweetal punten konden we genieten van mooie vergezichten over het meer met daarin enkele eilandjes, de varende en zwemmende watersporters en de bergen aan de overzijde van het meer. De helling omlaag was soms ook lastig door de wisselende hoogte van de "treden", de gaten en de nattigheid.

Eenmaal beneden op het pad aan het meer zagen we een ree op enkele meters van ons staan midden in een veld met varens. Het beest was niet echt schuw maar toen er meer mensen kwamen kijken koos het ree met enkele gracieuze sprongen het hazepad. Op dat moment zagen we plots een tweede ree die de achtervolging inzette. Even later kwamen ze nog een keer door het op een helling liggende veld met varens rennend en springen voorbij. De varens waren net iets te hoog en de reeën iets te snel om dit goed te kunnen te fotograferen. Maar het beeld staat nog steeds op het netvlies.

De zon had de auto tijdens onze wandeltocht flink opgewarmd. Even de warmte eruit laten en dan op weg via Aberfoyle naar Trossachs Pier bij Loch Katrine.
Aldaar aangekomen bleek de laatste boot voor een kleine rondvaart al vertrokken. We liepen een klein stukje langs het meer en konden in de avondzon in alle rust genieten van het uitzicht. Onze magen meldden dat het etenstijd was.

Na een half uurtje waren we in Callander. De auto parkeerden we aan de achterzijde van een kerkje en tegenover het politiebureau. Met een gerust hart togen we naar Ciro's een Italiaans restaurant dat we even daarvoor hadden gezien. Het menu bood volop keuze. Een met beef gevulde canneloni en een spaghetti werden even later geserveerd. Het restaurant was tijdens ons bezoekje snel gevuld met andere eetgasten zodat het ook gezellig was.

Met een goed gevulde maag reden we terug naar ons b&b adres. Eerst even de koffers inpakken, accu's opladen, foto' s bekijken en dan op één oor. Morgen vertrekken we naar het noorden.