Dag 23 Calgary Revelstoke

Vandaag een dag met gemengde gevoelens omdat we afscheid moeten nemen van Frank. Hij vliegt vanavond van Calgary naar Las Vegas. Wij draaien om en rijden naar Revelstoke. Gisteravond heb ik een aantal campings langs onze nieuwe geplande route opgezocht in de reisgids. Kijken of we elke ochtend een plek kunnen reserveren.

Het is bewolkt en niet zo warm en zonnig als gisteren. Na het ontbijt hebben we alles snel opgeruimd. Frank pakt zijn koffer in en is klaar voor zijn vliegreis. Brigitte levert de camp permit in en wij vullen de verswatertank bij. Om klokslag 11 uur rijden we weg bij de camping. Het navigatiesysteem berekent dat we 25 km in een halfuur gaan afleggen. De weg naar Calgary International Airport gaat in een grote boog om Calgary heen. We hebben goed zicht op de aaneenschakeling van woondorpen ("communities") die op de heuvels zijn aangelegd. We zien mooie ruime huizen die wel dicht naast elkaar staan. Voor ons nu rechts binnen de highway-rondwegen is op veel plekken nog ruimte voor uitbreiding van Calagary. Er wordt op veel plaatsen aan de infrastructuur gewerkt. Ook bij de luchthaven moeten we goed opletten op de borden in verband met "road constructions". We vinden het bord "Terminal / departures". Maar we lezen ook "max. height 3.90 mtr" en "overheights exit right". We kunnen met onze camper helaas niet tot aan de vertrekhal rijden en moeten Frank eerder laten uitstappen. Frank met zijn koffers eruit en wij nemen afscheid. Wensen elkaar een goede vakantie en reis en zien elkaar over 2 weken. Frank filmt met zijn telefoon nog even het moment dat we wegrijden.

Met zijn tweeën rijden we met de nieuwe bestemming in de navigatie weg van de parkeerplaats. In de rechter buitenspiegel zien we Frank als een klein stipje uit beeld verdwijnen. Bij een tankstation dichtbij het Olympic Park gaan we diesel tanken. Ook hier per telefoon een reservering geregeld bij Lamplighter Campground in Revelstoke. De navigatiestem vertelt "Rijd 392 km rechtdoor en sla dan rechtsaf". Grapjas. Dat gaat in en binnen Nederland niet lukken.

In het deel tot aan het begin van de Rocky Mountains zien we het typische glooiende heuvelachtige prairielandschap. Veel gras, hooirollen, afrasteringen, bovengrondse leidingen. Af en toe een gigantische stofwolk die vlak naast de highway door een hard op een parallelle gravel road rijdende vrachtwagen wordt veroorzaakt.

De bergen van de Rocky Mountains zijn weer naast ons als we Banff National Park inrijden. Omdat we alleen op doorreis zijn hoeven we geen dagpas te kopen. Het uitzicht op de bergen is door de bewolking en de hevige regenval kort voor Lake Louise slecht. Gelukkig hebben we de zonnige beelden nog in onze herinneringen en hebben we de foto's nog.
Tijdens de rit kan de bijrijder via Whatsapp de Zandhuis groep op de hoogte houden. De berichten van Frank op de luchthaven in Calagary, van Nicole en Stefan thuis in Oldenzaal en van ons "on the road op highway 1 East tussen Calgary en Lake Louise flitsen voorbij over de digitale snelweg.

Nadat we Spiral Tunnels en het plaatsje Field zijn gepasseerd komen we in het gebied waar we nog niet eerder zijn geweest. Het Yoho National Park is vanaf de snelweg gezien erg mooi. Jammer van het slechte weer. In Golden pauzeren we even bij het Visitor Information Centre. Even een paar boterhammen smeren en daarna neem ik het stuur weer over. Na een paar kilometer komen we in de plaats Golden zelf. Bij het zien van een groot waarschuwingsbord boven de weg “check your fuel, next service 150 km” besluiten we hier te tanken ondanks de volle tank in Calagary. De tank lijkt nog meer dan half vol maar we willen in dit bergachtig terrein met een hoger gemiddeld brandstofverbruik niet het risico lopen met een lege tank vast te komen zitten.

Het deel van Golden langs de highway lijkt vooral te bestaan uit slaapgelegenheden (motels), eetgelegenheden (fastfood) en tankstations. Na Golden komen we in een lang traject met flinke stijgingen en een aantal kort achter elkaar liggende tunnels. Borden kondigen aan dat we op weg zijn naar “Rogers Pass”. Op 1 km afstand van het hoogste punt van de pas krijgen we een prachtig vergezicht voorgeschoteld. In de verte staan in het verlengde van de snelweg twee zeer hoge bergen met besneeuwde bergtoppen. We zien grote sneeuwmassa’s op de berghellingen die zo naast elkaar een V-vorm naar de achterliggende lucht tonen. Een foto waardig maar geen plek om even de camper stil te zetten. Een paar honderd meter verder is een “viewpoint” en daar stoppen we dan maar. De aanblik is nog steeds mooi genoeg en ik kan met de camera aan de slag. Het is enkele momenten erg rustig op de snelweg zodat ik vanaf de snelweg nog een paar opnames zonder verkeer kan maken.

Na dit hoog(s)te punt van de Rogers Pass beginnen we aan een bijna even lange afdaling. De berghellingen aan beide zijden lijken dichter bij de weg te staan dan in de Rocky Mountains. De bewolking hangt laag en komt soms zelfs gedeeltelijk als mist over de weg te gangen. Ook zien we veel flarden van wolken op verschillende hoogten in de bossen op de hellingen zweven. Alsof het bos rookt. Dan zien we een oranje waarschuwingsbord met “smoke in the area” langs de weg staan. Een paar tellen later zien we een paar lichtblauwe rookpluimen opstijgen uit een deel van het bos. Dat zal zal wel de bedoeling zijn? We ruiken ook eventjes de brandlucht.

We vervolgen onze weg en liggen goed op schema. Het slechte weer nodigt niet bepaald uit om rond te kijken laat staan te gaan wandelen. In Revelstoke aangekomen volgen we de borden Visitors Information Centre. We hebben geen adresdetails en hier hebben ze vast wel een plattegrond en de goede aanwijzing om er in een keer goed naar toe te rijden. Onze voorspelling klopt. Een vriendelijke jongedame geeft ons een plattegrond met daarop met pen de te volgen route aangestreept. We rijden langs een Food Store en Brigitte wordt ook hier door zeer vriendelijke medewerkers geholpen. De kassajuffrouw biedt zelf aan de bedrijfskortingpas te gebruiken en rekent daarna uitvoerig voor hoeveel korting we hebben ontvangen. Ze wenst ons een prettige voortzetting van de vakantie. Buiten op straat stoppen auto’s wanneer ze zien dat mensen willen oversteken ook op plekken waar geen voetgangersoversteekplaats is. Eén van de zeer prettige dingen die we zeker zullen onthouden van onze reis naar Canada is de vriendelijkheid van de mensen in winkels, hotels, campings en informatiecentra.

Ik ben weer getuige van een zeer lange trein die over de spoorlijn rijdt vlak naast de parkeerplaats van onze camper. Nog net op tijd om van de authentieke locomotief een mooie foto te maken. We rijden verder naar de camping en moeten nog over een zeer lange metalen boogbrug die over een breed gedeelte van de Columbia River is aangelegd. Het inchecken en aansluiten op de camping gaat inmiddels vlot en routinematig. Binnen een kwartiertje is alles operationeel.

Na een heerlijke warme maaltijd gaan we lezen en ons reisverslag bijwerken. Morgen gaan we naar Kelowna of Penticton (60 km achter Kelowna). Dat beslissen we morgen wel.