Dag 28 Vancouver

Gisteren was een dag van opruimen, schoonmaken en de camper inleveren. We zaten op een kwartiertje rijden van het inleveradres. Met de brandstoftank en propaangastank vol en de afvalwatertanks leeg reden we de parkeerplaats bij het verhuurbedrijf op. De technische inspectie leverde geen problemen op dus “you’re good to go” zei de jongeman van de inspectie. Het drop off contract getekend en ook het papierwerk was klaar. Nu nog een taxi. Die kwam na een half uurtje en volgens onze navigatie zouden we de 52 km in 1 uur en 10 minuten afleggen. De rit duurde nog veel langer. Het verkeer naar en in Vancouver zat helemaal vast. Wat de chauffeur ook probeerde aan zigzaggen tussen rijbanen, parallelle straten nemen het schoot niet op. We komen nog door Chinatown. Op een stuk van een paar honderd meter op Hastings zagen we groepjes drugsverslaafden staan, zitten, liggen, zeg maar rondhangen, op het trottoir. De mensen zagen er ongezond en onverzorgd uit. Al met al een trieste aanblik. De taxichauffeur gaf aan dat hier voortdurend drugs verhandeld en gebruikt worden. Om half 3 waren we pas bij ons hotel. Het regende en we hebben het voorgenomen uitstapje naar Granville Island naar vandaag verplaatst

Vandaag eerst naar de Grandville IslandPublic Market. Het is nog bewolkt maar wel droog en warm. Eerst een stukje lopen door Burrard Street naar de False Ceek Ferry. De afvaarplek ligt aan deSunset Beacht in de English bay. Een klein veerbootje vaart ons in amper 5 minuten naar het schuin tegenover liggende Grandville Island. Een oude fabriekshal is ingericht als een overdekte markthal. Het is er vol met toeristen die door de gangen met vaste kraampjes lopen. Heel veel kijken en fotograferen en sommigen kopen. Het zijn vooral verkoopstands voor etenswaren. Veel fruit in allerlei soorten en kleuren dat artistiek is opgestapeld, vers vlees, verse vis, verse groenten maar ook verkopers met een uitgebreid assortiment taartjes, chocolade, snoepgoed, lederwaren, kaas. Het is een drukte van belang. Na anderhalf uur kijken en schuifelen hebben we het wel gezien. Buiten de frisse lucht in en op zoek naar een plek voor koffie want het is inmiddels één uur. De Starbucks ligt direct naast de bushalte waar we straks met lijn 50 naar Stanley Park moeten. De koffie smaakt prima en om kwart voor 2 stappen we op lijn 50. We rijden nu door Granville Street en gaan eerst over de Granville Street Bridge met een mooi uitzicht op False Creek en de skyline van Vancouver. We moeten overstappen op lijn 19 die ons in een lange rit naar het hartje van Stanley Park brengt op 250 meter van het Vancouver Aquarium.

Direct na de ingang komen we in een expositieruimte waar in grote aquaria in de wanden en in zuilen in het wandelpad vissen maar ook veel soorten kwallen zwemmen. Er is een thema “Jelly Invasion“. We zijn net op tiid voor een film over de grote zalmtrek in het 4D theatre. Met een 3D bril op in een 4D theatre. Hmm we zijn benieuwd. Na een korte inleiding begint de film. Prachtige opname van grote scholen zalm die vanaf de oceaan de rivieren op zwemmen terug naar hun geboorteplek. Maar ook van grizzlyberen waar de moederbeer met de cubs bij de stroomversnellingen en watervallen staan te wachten op de springende zalm. Het aantal zalmen is zo groot dat er bij elke gevangen zalm honderden zalmen wel langs de beren komen. Beren zijn voor het overleven in de opvolgende winter afhankelijk van een goede zalmvangst. Hiermee bouwen ze een vetreserve op die ze tijdens de winterslaap gebruiken. Geheel onverwacht komen we erachter wat de 4e dimensie is bij deze film. Op een moment waarop een Orca een sprong ui het water maakt en er met een splash weer in valt, spatten er echte waterdruppels in ons gezicht. Bij de eerste keer leidt dit tot groot tumult en gelach in het theatre. Maar ook de paar keer daarna blijft het verrassen. Dat geldt zeker ook voor effecten waarbij de stoelzitting begint te trillen, je in de rug(leuning) een echte por krijgt en er echte wind in je gezicht blaast. Na afloop van deze mooie film zien we dat in onze eigen stoelen en de stoelen op de voorliggende rij knopjes en plekken zitten waar de effecten mee worden gecreëerd.

Daarna wonen we buiten bij verschillende baden een “penguin walk” bij. Er wordt geprobeerd 2 Afrikaanse pinguins een wandeling langs een bassin te laten maken. Dit is een relatief nieuwe oefening. Het wil allemaal niet goed lukken tot de trainers na een 2e verplaatsing van het hok waar ze in zitten naar een plekdichter bij het eind doel. Zodra de pinguins buiten het hok komen sprinten ze in een keer naar het einddoel. Er volgt een enthousiast applaus van het publiek. Aansluitend zien we een trainingssessie van 2 Beluga’s, een soort witte dolfijnen met een vierkante snuit. De trainers laten zien hoe ze deze dieren bepaald gedrag hebben aangeleerd. Elke door de Beluga goed uitgevoerde actie wordt afgesloten met een beloning in verse vis. De laatste liveshow die we zien is van zwart-witte dolfijnen. Deze dieren zijn al goed getraind en laten spectaculaire acties zien. Vooral de hoge sprongen midden in het bassin oogsten uitbundig applaus.

We bezoeken nog een afdeling over de Amazone en een tropische vlindertuin. Dan klinkt een oproep dat het aquarium gaat sluiten. Iedereen moet naar de uitgang. Wij gaan naar de opstapplaats voor de bus. De busrit terug de stad in gaat veel vlotter dan de heenrit. We zoeken en vinden een restaurant in Robson Street. De “triple A prime rib” smaakt ons heerlijk en tegen half acht lopen we door Robson Street, de belangrijkste winkelstraat van Vancouver. In de winkelstraat zijn veel kledingzaken gevestigd, meestal van één bepaald merk. Het ziet er allemaal erg luxe en duur uit. Ook zijn er veel bistro’s, restaurants, bars en andere eetgelegenheden gevestigd. Mensen die van winkelen houden kunnen zich hier uitleven.

We lopen terug naar het hotel en beseffen dat we ons Canadees avontuur goed hebben afgesloten en morgen met een voldaan gevoel in het vliegtuig stappen. De vraag is nu al : wat zal ons volgende reisavontuur zijn?