Dag 14 Yogyakarta – citytour en Prambanan

Vandaag blijven we in Yogyakarta, ook wel met “Yogya” aangeduid. Bij het atelier van een bekende Batik schilder krijgen we een toelichting over het maken van een Batik schilderij. Er wordt gewerkt met wax om de verschillende kleuren gescheiden aan te kunnen brengen. Er wordt gewerkt op een katoenen of zijden doek en de verf is kleur en slijtvast. We hebben een rondje langs een uitgebreide collectie gemaakt.

Buiten staan 3 Tuk-tuks, een soort bakfietsen met een zitbankje voor. We nemen ieder plaats in een Tuk-Tuk en de oudere mannen duwen de fietsen in de verkeersstroom en beginnen te fietsen. Het is nog vroeg en niet heel erg warm. We ervaren nu de verkeersdrukte vanuit een heel ander perspectief. De we staan praktisch schouder aan schouder met bromfietsers bij verkeerslichten, krijgen een portie verse gebrande uitlaatgassen in onze neusgaten en slalommen soms op hoop van zegen tussen de anderen door. Wanneer ik wordt ingehaald door de Tuk-Tuk van Brigitte en later ook Frank zie ik hoe de fietsers zwaar moet werken. Het zijn doortrapfietsen met twee handremmen aan het stuur. Wanneer we en aflopend wegvlak hebben vieren ze uit met de voeten van de pedalen die hard blijven ronddraaien. Wanneer dit lijkt te eindigen, wordt er iets bijgeremd en gaat er voorzichtig één voet op een pedaal en dan de andere. De mannetjes meten weer aanzetten en de kuitspieren zwellen op. Die zien er strak en afgetraind uit. We zien nog een bijna botsing met een andere Tuk-Tuk die op een rotonde van rechts komt en niet van plan is de Tuk-Tuk van Frank vrije doorgang te geven. Zijn bestuurder moet flink remmen en uitwijken. Het loopt goed af. Er wordt iets in het Indonesisch gemompeld en ieder gaat gewoon verder.

Na 3 kwartier is de fietstocht alweer teneinde. Een honderd meter lopen vanaf onze halte komen we bij een atelier waar de bekende Javaanse Wayang poppen worden gemaakt. De poppen worden van heel dun leer van een waterbuffel (kabau) gemaakt. Het zijn platte (2 dimensionale) poppen. Ook hier wordt het leer op een speciale manier geschilderd en bewerkt. De armen van de poppen kunnen met twee stokjes worden bewogen. De pop zelf is bevestigd op een langere stok gemaakt uit materiaal van de horen van de waterbuffel. De tekeningen op de pop en de kleuren hebben een symbolische betekenis. De gids legt twee poppen boven op een wit doek in een raam en houdt dit omhoog voor een lamp aan het plafond. Op het doek zien we nu de karakteristieke schaduw van de poppen.

Omdat het paleis van de sultan vandaag vanwege de Onafhankelijkheidsviering is gesloten hebben we een alternatief reisdoel, het Waterpaleis van de sultan. Hier zien we enkele zwembaden omringd door bad- en omkleedruimten als ook een toren met tralies voor de ramen. Hier verblijven de vrouwen van de sultan.

Volgende halte in onze city tour is een Batik kleding atelier. Een gids geeft hier een uitvoerige uitleg over het hele proces van de stofbewerking. We zien verschillende groepen met vrouwen en mannen die elk een deel van het proces afhandelen. Het tekenen, stippen en afkrabben van de was is priegelwerk . De vrouwen zitten gebogen met hun neus bijna op het doek om de details goed te kunnen behandelen. De mannen zijn bezig met het koken van de doeken om de was eraf te krijgen. Het is hier erg warm. Iedereen doet alles dan ook op een rustige wijze. De was die wordt gebruikt is een mengsel van paraffine, bijenwas en boomhars. De was die wordt afgekrabd of gekookt wordt opgevangen en weer hergebruikt. De weg naar de uitgang leidt onvermijdelijk door de winkel waar hele mooie spullen kunnen worden gekocht.

Vandaag lijkt de dag van het handwerk te worden. Zo stappen wij via een juwelierszaak een zilversmederij binnen. We zien 3 jonge mannen geconcentreerd bezig met het bewerken van dunne strookjes of draden van zilver of klompjes massief zilver. In de aangrenzende winkel staan prachtige sieraden. De verkoopsters verzekeren ons spontaan dat we ook met plastic kunnen betalen. Vrije vertaling : met een credit card dus.
Na de dit keer vroege lunch om half een komt de vraag op of het te warm is voor een bezoek van de Prambanan tempel. We kunnen morgen gaan maar het is nu nog maar halverwege de dag en anders zijn we over een halfuur terug in ons hotel en komt morgen als extra op een lange reisdag. We gaan nu. Met een hoofddeksel, voldoende drinkwater en zonnebrandcrème moet dat gaan lukken.

We krijgen weer een lokale gids. Hij leidt ons met veel informatie over het Hindoeïsme en de Prambanan tempel, die (uiteraard) de mooiste tempel is, door het park naar de berg waarop een groot aantal tempels staan. Het grote verschil tussen een Boeddhistische en Hindoeïstische tempel is dat de eerste een ronde bolle enigszins afgeplatte vorm heeft en massief is. De laatste is hoog, vierhoekig en rank van vorm en heeft binnenin één of meerdere kamers.

Net als bij Borobudur zijn ze hier ook al lang bezig met restauratie van de tempels. Er moeten nog veel tempels onder een metersdiepe laag van vulkanische as en grond liggen. De schade die de uitbarsting van de vulkaan Merapi te weeg heeft gebracht is nog duidelijk zichtbaar. Op veel plekken rondom de tempels liggen lavablokken op vorm en grootte gesorteerd. Men probeert de tempels weer te herstellen door de juiste steenblokken op de goede plek te krijgen. Echt monnikenwerk.
We maken een rondgang over het tempelcomplex en gaan bij de de Brahma tempel naar binnen. Hier staat de god Brahma, een god met vier gezichten. De middelste van de 3 grote opvallende tempels is de Siva tempel en andere kleinere tempel is de Vishnu tempel. Bij de rondgang langs de panelen met afbeeldingen krijgen we vaak te horen dat er een erotische betekenis is weergegeven. De nadruk komt herhaaldelijk, opvallend vaak, ik schat elke 5 minuten, te liggen op man vrouw aspecten, Romeo en Julia, de getoonde symboliek voor geslachtsorganen en Kama Sutra??. Het is stralend mooi weer, met zon en een blauwe lucht. We kunnen prachtige foto’s maken. De gids weet een mooie fotolocatie waar bijna geen toeristen komen. Van hier kunnen we een erg mooie overzichtsfoto maken van de drie hoofd tempels tegen de achtergrond van een helderblauwe lucht. Op weg naar de uitgang moeten we ons net als bij Borobudur een weg banen door de souvenirverkopers, die we allemaal netjes met een nee duidelijk maken dat we geen interesse hebben. Één ervan is echter zo hardnekkig dat hij ons bijna tot aan de uitgang volgt. Hij heeft kennis gemaakt met Twentse volhardendheid.

Om half vier zijn we terug bij ons hotel. We kijken vanaf het balkon uit op een prachtig zwembad met terrassen rondom. Naast het Ambarrukmo Hotel ligt Plaza Ambarrukmo. Het is één en al bedrijvigheid en gezelligheid in deze grote, hoge en luxe shopping mall. Na een rondgang over de verschillende etages doen we ons tegoed aan een pizza of pasta bij de Pizza Hut. Het smaakt heerlijk. Na een cappuccino bij de tegenover liggende Starbucks vinden we onze weg terug naar het hotel. Morgen weer verder met een lange reisdag en vertrek om half acht