Dag 8 Stone of Scone en Perth

Alan, onze gastheer, adviseerde ons de snelweg rondom Perth door te rijden om vanaf een brug een mooi uitzicht te hebben op de stad. Ofschoon de tijd voor een blik op de lager gelegen stad kort was, was het inderdaad een mooi vergezicht.

De navigatie leidde ons feilloos naar het Scone Palace. Dit paleis met onringende tuinen moest bijzonder mooi en zeer de moeite waard zijn om te bezoeken. Bijna twee uur later zouden we daar helemaal van overtuigd zijn.

Net buiten de omheining waren pauwen te zien. Die liepen vrij rond op het gras waar ook de auto's moesten parkeren. In een naastgelegen weiland stonden en lagen en paar Schotlandse koeien en een kalfje. Dat plaatje vroeg om een foto. Het kalfje met een egaal donkerbruine vacht had veel weg van een groot uitgevallen knuffeldier en bleef dicht in de buurt van zijn moeder. Het was van onze kant af en toe onder de buik van de moeder door te zien. Uiteindelijk konden we het kalfje ook naast de moeder zien. De gelijkenis was treffend.
Op weg naar het kasteel kwamen we langs de pauwen die inmiddels op de van rotsblokken gemaakte omheining stonden. Eén was druk bezig met mooi maken en optutten zogezegd. De veren boven op de rug waren smaragdgroen en aan de voorkant bij de hals kobaltblauw. De kleur blauw kwam terug in de kop rondom de ogen en inde kleine kam. Snel de telelens erop om een paar portretjes te schieten met het kasteel als achergrond.

Tijdens de rondwadeling in het paleis mochten geen foto- of videoopnamen worden gemaakt. De tocht was gemarkeerd met lopers en afscheiding met koorden.
In elke kamer stonden één of meer dames gekleed in een helderblauwe trui en een rok met een Schotse ruit, hoe treffend. Uiterst vriendelijk boden ze aan een toelichting te geven op hetgeen in de kamers werd tentoon gesteld. De verzameling meubels, servies, schilderijen, beelden, wapens, foto's en verhalen was erg indrukwekkend. Zeer netjes, schoon en keurig geordend. Het gaf een prima indruk van het leven van de Murray familie in de afgelopen paar honderd jaar in dit paleis.

Weer buiten gekomen genoten we even van het zonnige weer terwijl we uitzicht hadden op een kapel op Moothill. Op die plek waren veel Schotse koningen gekroond zittend op de "Stone of Scone" (uitspreken "skoen").
Alvorens de dagtrip naar Perth voort te zetten, besloten op de prima picnicplaatsen bij dit kasteel onze lunchpauze te houden. Naar keuze zittend in zon of schaduw nuttigden we broodjes en hadden we via de tablet contact met het thuisfont, konden we even een stukje lezen en de route naar Perth, in het bijzonder een geschikte parkeerlocatie, in detail voorbereiden.

Vanuit de parkeergarage liepen we naar de Tourist Information, waar we weer op uitgebreide wijze en uiterst vriendelijk werden geadviseerd over een wandeling door Perth en ook tips kregen voor onze dagtrip naar Edinburgh morgen.
In Perth liepen we een groot stuk langs beide zijden van de rivier. De oversteek naar de overzijde ging via een gecombineerde voetgangers- en spoorbrug. Op het moment dat we over de helft waren kwam ons op het spoordeel een trein tegemoet. Gelukkig niet op het voetgangersdeel want dan hadden we het wel benauwd gekregen.
Aan de overzijde volgden we een deel van de "sculpture trail" waar we kort na elkaar verschillende beeldhouwwerken konden bewonderen. Erg fraai was ook het uitzicht over de brede hardstromende rivier op het oude centrum van Perth. De bomen in het park aan de oever waar wij liepen gaf mogelijkheden voor mooie doorkijkjes.

We sloten op advies van Alan de dag af bij "Cafe Tabon" een Frans restaurant aan St. John's Place. Een tip die we graag doorgeven want de vissoep en de Filet de Boeuf waren voortreffelijk.