Dag 10 Edingburgh Castle en Military Tattoo
09 Augustus 2012 | Verenigd Koninkrijk, Edinburgh
Het was buiten grijs en mistig toen we de gordijnen open trokken. In de tuin van de buurvrouw vlogen vogels af en aan. Er was net nieuw vogelvoer gestrooid en opgehangen.
De geur van verse thee, warme licht geroosterde toast, frambozenjam en roerei krulde onder de deur onze slaapkamer binnen. We namen plaats aan de keurig gedekte ontbijttafel. Voor elk gerecht, broodbeleg of drinken was een afzonderlijk schaaltje, potje, bekertje, kommetje of schoteltje. Het bestek lag in eetvolgorde bij de bordjes.
We volgden het advies op om een iets langere maar wel snellere route naar de park and ride te nemen. Op onze heenweg kregen we te maken met road closures en bijbehorende traffic diversions. Als er iets lastig is voor gebruik van een navigatiesysteem dan is het snel en handig inspelen op onverwachte hindernissen. Achter ons was een andere chauffeur ook aan het draaien om een alternatieve route te vinden. Het bleek een goede keuze om deze chauffeur te volgen. Hierbij negeerden we de navigatie die ons telkens weer naar de oorspronkelijke geblokkeerde route wilden loodsen. Naarmate we dichter bij de park and ride en eenmaal in de bus bij Edinburgh kwamen, verdwenen de mist en grijze bewolking.
Bij de bushalte nabij Princess street stapten we uit. Het was wederom een stralend zonnige dag geworden. We volgden het steil omhoog lopende voetpad rondom de rots waarop het kasteel stond. Eenmaal aan de achterzijde gekomen zagen we de immens grote stalen tribunes van The Esplanade. Die waren rondom dit plein direct voor het kasteel gebouwd
Dankzij de online gekochte tickets konden we langs de wachtrijen bij de ticetbox direct het kasteel binnen lopen. En er waren weer heel veel toeristen. Vanaf veel plekjes tussen de kantelen, langs schietgaten met kanonlopen of ramen in donkere kamertjes was er naar alle kanten een erg mooi uitzicht op Edinburgh.
Tijdens onze tocht door het kasteel zagen we naast de gewoonlijke schilderijen en beelden ook de Schotse kroonjuwelen. Veilig achter glas in een ruimte waar niet gefotografeerd mocht worden. Ook (een replica? van) de Stone of Scone was in die glazen kist te bekijken. Ons kasteelbezoek duurde bijna anderhalf uur. Tijd voor een uitgebreide lunch in het park
Aan het eind van de middag togen we naar de "Camera Obscura"(uit 1853). Dat was een gebouw met verschillende exposities op het gebied van illusies, gebaseerd op perspectief, optische technieken, psychologische eigenaardigheden van het menselijk brein.
De voorstelling in de echte camera obscura zou om half zes beginnen en we konden dus direct naar de bovenste verdieping lopen. In deze donkere kamer stond in het midden een grote ronde schijf in de vorm van een kom. Recht daarboven hing een stelsel van 3 lenzen dat het licht en beeld dat door een spiegel boven op het dak werd opgevangen, op de witte schijf projecteerde. We kregen een live stream "film" van Edinburgh te zien. De medewerkster draaide aan een stang waarmee ze de spiegel kon rond draaien en in een andere hoek plaatsen. Ook kon ze de lenzen bewegen voor in- of uitzoomen.
De keuze voor het bezoek aan de camera obscura zo kort voor de aanvang van de Military Tattoo was ook gemaakt om snel bij de ingang te kunnen komen. Het gebouw lag op amper 50 meter van de ingang en achter de gordel van dranghekken waarmee bezoekers in wachtrijen op afstand werden gehouden.
We konden op een bankje van de Camera wachten ter hoogte van de eerste linie controleurs. Zodra de stroom bezoekers mocht lopen, mengden we ons vooraan in de menigte en zaten 5 minuten later op onze stoelen. In het uur daarna zagen we de tribunes gestaag vol lopen.
De avondzon scheen nog en zette de tribunes tegenover ons en het kasteel nog mooi in het licht. Om negen uur begon de show. De muziekkorpsen van verschillende legeronderdelen uit meerdere landen presenteerden zich achtereenvolgens met een bijzonder fraai optreden waarbij muziek, choreografie, kleding, belichting en het kasteel als achtergrond zorgden voor een indrukwekkende en sfeervolle avond.
Het publiek was van begin af aan enthousiast en beloonde de artiesten telkens weer met daverend applaus. De muziek zorgde in combinatie met het perfecte marcheren voor menig kippenvel moment. De avond werd afgesloten met een optreden ter herdenking van de kroning van de koningin 60 jaar geleden. De speaker deed het verhaal, de orkesten speelden hun muziek, de kasteelwand werd gebruikt om beelden, figuren, teksten of lichteffecten op af te beelden en vuurwerk zorgde voor de verrassende effecten.
Een show die een grande finale van onze vakantie werd. Het was bijna half elf toen we midden in een grote mensenmassa door de straten en gangen van Edinburgh onze weg naar het centrale busstation probeerden te vinden. Met de wandeltochten nog vers in het geheugen was dat geen groot probleem
De bus van 23:25 bracht ons keurig terug naar park and ride zodat we tegen één uur in bed konden stappen.
De geur van verse thee, warme licht geroosterde toast, frambozenjam en roerei krulde onder de deur onze slaapkamer binnen. We namen plaats aan de keurig gedekte ontbijttafel. Voor elk gerecht, broodbeleg of drinken was een afzonderlijk schaaltje, potje, bekertje, kommetje of schoteltje. Het bestek lag in eetvolgorde bij de bordjes.
We volgden het advies op om een iets langere maar wel snellere route naar de park and ride te nemen. Op onze heenweg kregen we te maken met road closures en bijbehorende traffic diversions. Als er iets lastig is voor gebruik van een navigatiesysteem dan is het snel en handig inspelen op onverwachte hindernissen. Achter ons was een andere chauffeur ook aan het draaien om een alternatieve route te vinden. Het bleek een goede keuze om deze chauffeur te volgen. Hierbij negeerden we de navigatie die ons telkens weer naar de oorspronkelijke geblokkeerde route wilden loodsen. Naarmate we dichter bij de park and ride en eenmaal in de bus bij Edinburgh kwamen, verdwenen de mist en grijze bewolking.
Bij de bushalte nabij Princess street stapten we uit. Het was wederom een stralend zonnige dag geworden. We volgden het steil omhoog lopende voetpad rondom de rots waarop het kasteel stond. Eenmaal aan de achterzijde gekomen zagen we de immens grote stalen tribunes van The Esplanade. Die waren rondom dit plein direct voor het kasteel gebouwd
Dankzij de online gekochte tickets konden we langs de wachtrijen bij de ticetbox direct het kasteel binnen lopen. En er waren weer heel veel toeristen. Vanaf veel plekjes tussen de kantelen, langs schietgaten met kanonlopen of ramen in donkere kamertjes was er naar alle kanten een erg mooi uitzicht op Edinburgh.
Tijdens onze tocht door het kasteel zagen we naast de gewoonlijke schilderijen en beelden ook de Schotse kroonjuwelen. Veilig achter glas in een ruimte waar niet gefotografeerd mocht worden. Ook (een replica? van) de Stone of Scone was in die glazen kist te bekijken. Ons kasteelbezoek duurde bijna anderhalf uur. Tijd voor een uitgebreide lunch in het park
Aan het eind van de middag togen we naar de "Camera Obscura"(uit 1853). Dat was een gebouw met verschillende exposities op het gebied van illusies, gebaseerd op perspectief, optische technieken, psychologische eigenaardigheden van het menselijk brein.
De voorstelling in de echte camera obscura zou om half zes beginnen en we konden dus direct naar de bovenste verdieping lopen. In deze donkere kamer stond in het midden een grote ronde schijf in de vorm van een kom. Recht daarboven hing een stelsel van 3 lenzen dat het licht en beeld dat door een spiegel boven op het dak werd opgevangen, op de witte schijf projecteerde. We kregen een live stream "film" van Edinburgh te zien. De medewerkster draaide aan een stang waarmee ze de spiegel kon rond draaien en in een andere hoek plaatsen. Ook kon ze de lenzen bewegen voor in- of uitzoomen.
De keuze voor het bezoek aan de camera obscura zo kort voor de aanvang van de Military Tattoo was ook gemaakt om snel bij de ingang te kunnen komen. Het gebouw lag op amper 50 meter van de ingang en achter de gordel van dranghekken waarmee bezoekers in wachtrijen op afstand werden gehouden.
We konden op een bankje van de Camera wachten ter hoogte van de eerste linie controleurs. Zodra de stroom bezoekers mocht lopen, mengden we ons vooraan in de menigte en zaten 5 minuten later op onze stoelen. In het uur daarna zagen we de tribunes gestaag vol lopen.
De avondzon scheen nog en zette de tribunes tegenover ons en het kasteel nog mooi in het licht. Om negen uur begon de show. De muziekkorpsen van verschillende legeronderdelen uit meerdere landen presenteerden zich achtereenvolgens met een bijzonder fraai optreden waarbij muziek, choreografie, kleding, belichting en het kasteel als achtergrond zorgden voor een indrukwekkende en sfeervolle avond.
Het publiek was van begin af aan enthousiast en beloonde de artiesten telkens weer met daverend applaus. De muziek zorgde in combinatie met het perfecte marcheren voor menig kippenvel moment. De avond werd afgesloten met een optreden ter herdenking van de kroning van de koningin 60 jaar geleden. De speaker deed het verhaal, de orkesten speelden hun muziek, de kasteelwand werd gebruikt om beelden, figuren, teksten of lichteffecten op af te beelden en vuurwerk zorgde voor de verrassende effecten.
Een show die een grande finale van onze vakantie werd. Het was bijna half elf toen we midden in een grote mensenmassa door de straten en gangen van Edinburgh onze weg naar het centrale busstation probeerden te vinden. Met de wandeltochten nog vers in het geheugen was dat geen groot probleem
De bus van 23:25 bracht ons keurig terug naar park and ride zodat we tegen één uur in bed konden stappen.
-
11 Augustus 2012 - 22:50
Bouke En Marian:
Jammer,komen er geen leuke verslagen meer van jullie vakantie.hopelijk zijn
jullie weer veilig thuis gekomen.groeten vanuit Almelo.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
