Dag 6 Highways 1, 19 en 4 naar Ucluelet

Vandaag is een reisdag. We zijn op tijd uit de veren. Het opruimen en reisklaar maken van de camper is snel gedaan. Even nog vers water bijvullen, de slangen afkoppelen, de dakvensters dicht, de luifel inklappen en dan verlaten iets voor tienen de campground.

Bij "Country Grocer", de supermarkt waar we gisteren ook waren, halen we nog wat vers proviand omdat we niet weten of we dat bij de volgende kampeerplaats eenvoudig kunnen regelen. Frank neemt als chauffeur de plaats over. De radio word afgestemd op een muziekstation met de zendernaam “Soft Rock”, het lijkt ons de Canadese variant van Skyradio te zijn. Nog maar net buiten Victoria vangen we af en toe een glimp op van de mooie vergezichten langs de kust. Met mooie muziek, een heerlijke ochtendzon, de auto die op de automaat en in de cruisecontrol bijna vanzelf lijkt te rijden gaan we op weg naar Ucluelet. De route bestaat uit 3 verschillende highways. De Highway nummer 1, die deel uitmakt van de “Trans-Canada Highway” brengt ons van Victoria naar Nanaimo, waar we een deel van de 19 pakken om bij Parksville de 4 “Pacific Rim Highway” te nemen. Dit laatste deel van de route voer ons direct in de robuuste natuur. De wegen zijn grilliger en voeren ons met scherpe bochten en steile stijgingen en dalingen en soms erg smalle stukken door een sterk bebost omgeving. De voornamelijk denachtige bomen staan kaarsrecht naast de weg, kilometer na kilometer.

Bij Port Alberni rijden we een stuk door de stad. We vertrouwen volledig op onze navigatie en die heeft kennelijk een kortere weg gevonden. Zo komen we bij toeval bij een grote Wallmart, waar ook een tankstation naast ligt. We pauzeren even op de grote parkeerplaats en vullen de tank met diesel om even te kijken hoe we de brandstofmeter in de auto moeten vertalen in liters inhoud en verbruik. Even puzzelen bij de self-service pomp waar je met creditcard moet betalen, maar we krijgen de brandstof in de camper. We hebben nu voldoende voor de rit heen terug naar het westelijk deel. De zon schijnt fel en het is erg warm. De thermometer geeft 29 graden aan en het wordt snel erg warm in de camper nu we stil staan.

We laten de optie, om in deze buurt een camping te zoeken en morgen naar het Pacific Rim National Park te rijden, vallen. We besluiten door te rijden naar het WYA Information Point en daar te overnachten. Dat is op een paar kilometer van het Park. Op het laatste deel van dit traject worden we getrakteerd op mooie uitzochten op meren, bergen met besneeuwde toppen en snelstromende beken en rivieren. De weg is af en toe echt erg smal en steil. Dat betekent afremmen, een lagere versnelling kiezen bij een sterke daling (18%) en alert zijn op grote vrachtwagens die je tegemoet kunnen komen. Daar wordt specifiek voor gewaarschuwd. Tegen kwart over 4 zijn we bij van het Information Point. We krijgen een plek bij de naastgelegen RV campsite.

Schuin tegenover ligt het Pacific Rim Information Centre. Daar moeten we naar toe om een Park Pass te regelen. De medewerker geeft ons tips voor wandelroutes en parkeerplaatsen. Hij zegt met enige nadruk dat we morgenvroeg tegen 8 uur eens bij de Rocky Shoreline moeten gaan kijken. Dan zullen we iets bijzonders zien.

Het is etenstijd wanneer we terug zijn bij de camper. Gezeten aan de vaste picknicktafel eten we in de avondzon een lekkere spaghettimaaltijd. Het was een dag zonder veel bijzondere actie maar we sluiten de dag rustig lezend af en zijn klaar voor de zogeheten “walks in the park” morgen.