Langs de kust

De overnachting was prima, geen geesten van piraten of andere verschijningen die prima in deze omgeving zouden hebben gepast. Het getij was overgegaan in vloed en de baai was gevuld met water. De bootjes dreven weer.
Het ontbijt was prima verzorgd en was de bodem voor een nieuwe dag.

Als eerste activiviteit van deze dag reden we naar het centrum van Cork. Gisteravond waren we hier ook even doorgereden maar nu was het met alle verkeer van de ochtendspits iets lastiger rijden. Uiteindelijk vonden we Q Parking aan de "Grand Parade". De jassen bleven in de auto want het was prima weer.

Nog maar net enkele passen op straat gezet, zagen we ineens de English Market. Dit was één van de plekken op ons lijstje. De camera alvast uit de tas en net op dat ogenblik loopt er een man, vanaf een laadklep van een vrachtwagen naast ons, met een half rund op zijn nek langs. Dat was de bevoorrading van de "Best Meats"in de overdekte markt zoals iets later zou blijken.

We liepen een prima ingerichte marktplaats binnen en zagen een grote diversiteit aan en met veel zorg uitgestalde producten. Dat varieerde van knorrende karbonades bij Best Meats, kakelende kippeboutjes van de Chicken Inn, sappige sinaasappels bij Superfruit en volgranen broden van Alternative Bread Company.
In de gangen hingen om de 5 meter levensgrote posters. Op meerdere daarvan was Hare Majesteit Queen Elisabeth afgebeeld, die op die wijze toezicht leek te houden op al hetgeen zich op de marktplaats afspeelde.

Op weg naar St. Patrick's Street en St. Patrick's Bridge werden we aangenaam verrast door een aantal enthousiaste jonge meiden die gekleed in blauwe tenues aan voorbijgangers gratis yoghurt toetjes "Muller corner" geheten uitdeelden. Dat konden we zeker waarderen. Deze combinatie van een zachte luchtige yoghurt met een fruitsausje - wij hadden mango respectievelijk cranberry - , dat in een afzonderlijk hoekje van het bakje zat, was lekker en dus ook al weer snel op.
Maar ja het was natuurlijk ook maar een kleine monsterverpakking en geen literverpakking.

De straat en de brug van eerdergenoemde heilige waren daarna snel gevonden en we zetten onze pelgrimstocht voort naar St. Anne's Church. Via een speciale voetgangersbrug staken we de rivier "Lee" over en bereikten we dankzij een voetgangerspad, dat in het verlengde van die brug lag en behoorlijk steil omhoog liep, de kerk. In de kerk konden we fraaie beelden, glas-in-loodramen en andere ornamenten bewonderen.
We maakten geen gebruik van de mogelijkheid om de toren te beklimmen en zelf het carillion te bespelen. Op onze weg terug meenden we van dit klokkenspel het "Vader Jacob" deuntje te horen.

We verlieten Cork voor een tocht langs de kust. De eerste halte werd het plaatsje Skibbereen. Te voet naar het centrum liepen we door een straat waarin elk pand geschilderd was in een andere kleur. En het gehanteerde kleurenpalet was erg breed, kan ik wel zeggen. De ideale omgeving voor een amateurfotograaf.
Winkels, eetgelegenheden, haarstudio's (we zagen wel zes kapsalons binnen een straatlengte van amper 100 meter ?!), Montessori school, snoep- en ijswinkel, toeristenbureau, fotozaak, etc. Prachtig om te zien en een schril contrast met het gemiddelde Nederlandse straatbeeld.

We arriveerden iets te laat in het volgende plaatsje Glengarriff om nog met een veerboot mee te kunnen naar Garinish Island. Dat was een optie in onze route maar hier hadden we dus de boot gemist.
Geen nood, even bijtanken, diesel voor de auto en een broodje voor ons. Met de camera neergezet op een tegenoverstaande tafel konden we ons zelf op de foto zetten en daarna op weg naar onze overnachtingslocatie.

De route naar Killarney liep vanaf Glengarriff via de Caba Pass naar Kenmare en gaf enkele bijzondere fraaie vergezichten. Helaas waren er niet altijd plekken om te stoppen om dit vast te leggen. Dat kon wel op het traject vanaf Kenmare dat een deel van de "Ring of Kerry"is. Bij twee plekken konden we goed stoppen, één daarvan was Ladies View, waar we een mooi uitzicht hadden op enkele meren. Dit gebied maakt deel uit van het Killarney National Park.
Onderweg zagen we veel schapen op de steile hellingen. Ook liepen er enkele los in de berm van de autoweg, waar je volgens de verkeersborden maximaal 100 mag rijden. Nou dat is dan pure theorie want geen verstandig automobolist gaat hier zo hard rijden. Met al die scherpe onoverzichtelijke bochten en smalle rijbanen is dat eigenlijk ook nergens mogelijk.

We waren op tijd bij ons hotel en kregen een zeer ruime kamer toegewezen. De kamer lag boven op de derde verdieping in het hotel zonder lift maar wel met een uitzicht op de stad.
De koffers wegzetten en dan nog even de buurt verkennen. We bekijken de lokale kermis die niet druk bezocht is, horen en zien een straatmuzikant een mooi stukje muziek spelen, nemen een softijsje met een "flare" (chocoladestaafje) en zoeken onze kamer op want het is dan inmiddels bijna tien uur en er komt donkere bewolking aan drijven.

We bekijken de foto's van vandaag - en gisteren -, kijken naar het reisplan voor morgen en gaan op één oor.