Dag 14 Lillooet Clearwater

Onze buren op de camping vertrekken al op tijd. Wij gaan nog eerst rustig ontbijten. Het is licht bewolkt en we horen de stroming van de rivier zodra we het raam aan onze ontbijttafel openschuiven. Het is maar goed dat er een raampje met horgaas nog voor zit. Zodra we zoetigheid zoals jam op ons broodje hebben gesmeerd meldt de eerste wesp zich aan het horraam. Ik spreek hem of haar rustig maar duidelijk toe dat het raam toch echt dicht blijft. Kennelijk heb ik nog iets jam aan mijn lippen wan de wesp zoemt op amper 2 centimeter voor mijn neus. We kunnen elkaar recht in de ogen kijken. Teleurgesteld draait hij om maar keert iets later weer terug met een kameraadwesp. Tja daar kunnen we echt niet aan beginnen want als je die twee binnen laat is het hek zogezegd van de dam. Na ons ontbijt voeren we snel en efficiënt onze vertrekroutine uit en om kwart voor elf rijden we van de camping af. Volgens onze navigatie zijn we tegen kwart voor 3 op onze plaats van bestemming.

De camping ligt pal aan highway 5 en daar komen we door de 99 en 97 in noordelijke richting te volgen. De eerste 30 kilometer rijden we door een erg mooi landschap. Hoge droge dorre bergen en hellingen van het dal waar de rivier in de loop van de tijd snel stromend haar weg heeft gebaand. De begroeiing is spaarzaam en getuigt van perioden van droogte. Na verloop van tijd worden de bergen minder hoog en zien we op brede vlakten in het lager gelegen dal mooie helder groene grasweiden. We zijn nog er af maar kunnen zien dat hier via sproeiers water op de kunstmatig aangelegde weilanden wordt gespoten. Het antwoord op de vraag waarom dat hier zo gebeurt, is waarschijnlijk af te leiden uit de informatieborden langs de weg “watch for livestock” en “loslopende paarden“. We nemen aan dat het gras bedoeld is voor het vee dat ze hier houden. Even later zien we op grote afstand een cowboy met hoed! te paard een kudde koeien voortdrijven.

In dit rivierdal zien we dat naast de highway 99 ook een enkelspoor van de “Railway CN” is aangelegd. Het spoor moet dezelfde obstakels als wij met camper overwinnen. Dat betekent scherpe bochten en steile hellingen naast het spoor waardoor de gemiddelde snelheid laag ligt en er een kleine foutmarge is. Naast de weg en de spoorweg lopen ook de bovengrondse kabels voor stroom en telefoonverbinding. De highway 99 eindigt met een junction en we kiezen voor linksaf de highway 97 North richting de plaats 100 Mile House. Vlak voor die plaats nemen we een weg binnendoor naar highway 5.

We hebben al veel gele informatieborden gezien met de afbeelding van een vrachtwagen met oplegger met boomstammen maar nu zien we die voor het eerst ook echt rijden. In en uur tijd komen we 7 van die grote vrachtwagencombinaties - vrachtwagen, oplegger en aanhanger vol met boomstammen – tegen. Erg imposant.

“Houston we have a problem” is een toepasselijke uitspraak wanneer we merken dat onze internetverbinding is verbroken. De foutmelding geeft aan dat we onze datalimiet van 1 Gb hebben bereikt. Bijna niet te geloven dat in amper 2 weken zoveel data is verbruikt. Ik zoek via nummer 611 contact met de helpdesk van VirginMobile. De accountgegevens worden gecontroleerd en het verbruik blijkt inderdaad zo hoog te zijn. Dit is in tegenspraak met de hoeveelheid data die we volgens onze “MyVirginMobile” nog zouden hebben. Vanochtend was dat nog 489 Mb. Maar goed, de enige oplossing is een “top up card” kopen. Nu nog een winkel vinden.

We vervolgen onze weg. Brigitte is de chauffeur die ons vlot en probleemloos naar Clearwater koerst. We zien nog meer boomstamcombinaties en moeten er zelfs een inhalen. Die gaan op de steile hellingen omlaag met een snelheid van amper 20 km per uur. Dat moet ook niet harder want als die massa met te hoge snelheid naar beneden raast is op een gegeven ogenblik remmen niet voldoende. Er zijn ook elke 500 meter zogenaamde “runaway roads”. Daar kan een op hol geslagen vrachtwagen steil tegen de berg op automatisch vaart minderen.

We hebben we onze 14e boomstamvrachtwagen geteld kort voor onze aankomst bij camping “Dutch Lake Motel & Campground”. Een allervriendelijkste mevrouw helpt ons en verwijst ons naar site 17. Ze wijst ons ook de weg naar een supermarket in de buurt. Dat is een kleine 2 kilometer van de camping verwijderd. 5 minuten later parkeren we onze camper voor de grocery. Een eveneens vriendelijke mevrouw van de informatiebalie en express lane kan ons wel aan prepaid beltegoed helpen maar weet niet of dit geschikt is om onze mobiele internetbundel te verhogen. We hebben niet veel aan 200 belminuten maar moeten juist 1 Gb data limiet hebben. Ik bel nogmaals met de 611 helpdesk van Virgin en leg uit dat ik een beltegoed kan kopen maar dat alleen doe als ik het kan laten omzetten in een datalimiet. De helpdeskmedewerker komt met een mooi aanbod. De databundel die ik had was oud. Nu is het 1 Gb voor CAD 30,00. Ze aarzelt nog even en zegt dan : maar ik heb een speciale aanbieding voor u wanneer u vandaag besluit voor een “top up” van 1 Gb dan kost u dat slechts CAD 17,42. Ik zeg dat is heel mooi dus wanneer ik een prepaid kaart van CAD 25,00 koop dan wordt het verschil in mijn beltegoed geboekt. Ze bevestigt dat en ik zeg dan hebben we een deal. Weer terug in de winkel kopen we het beltegoed voor CAD 25,00 en rijden terug naar de camping.

Onze plaats 17 ligt direct aan het Dutch Lake. Achterwaarts inrijden tot aan het randje van de plek en we hebben de picknicktafel precies onder onze luifel. Stroom aansluiten op de 15 ampère contactdoos en we staan. Het uitzicht is prachtig en we gaan er even rustig bij zitten. Er is een klein zandstrand dicht bij onze plek waar we direct aan het water in de zon kunnen zitten. Het is erg warm en de thermometer geeft 30 graden aan.

Ik activeer het beltegoed en neem daarna zoals afgesproken weer contact op met de Virgin helpdesk. De medewerker bevestigt het nieuwe saldo en verwacht dat over30 minuten het datategoed beschikbaar is. Na het uitschakelen en weer inschakelen van de telefoon is dat een halfuur later inderdaad het geval. We zijn weer online. We hebben wel bij alle apparaten de optie “updates (automatisch) bijwerken” gecontroleerd en waar nodig alsnog uitgezet.

Tijdens het bereiden van de avondmaaltijd valt plots de stroom uit zodra de magnetron wordt ingeschakeld. We vermoeden direct dat er teveel vermogen over de 15 ampère zekering is gegaan. We vinden de circuitbreakers in de camper maar die staan allemaal nog op “ON”. De zekeringen in de kast op ons veldje staan ook allemaal nog op “ON”. Dus wat is het probleem? Na lang zoeken, denken en lezen in de handleiding van camper loop ik naar voren naar de receptie. De receptioniste legt uit dat de breakers erg gevoelig zijn voor overbelasting. Ik moet de breaker van onze plek een keer op “OFF” en dan weer op “ON” zetten. Die aanwijzing volgen we op en er is weer stroom. We moeten nu dus opletten dat niet teveel zware apparaten tegelijk worden ingeschakeld.

Zittend in het avondzonnetje aan de picknicktafel eten we onze avondmaaltijd. Anders dan bij het ontbijt vanochtend hebben de wespen nu wel vrij spel. Er is geen hor die ons beschermt. We zwaaien links en rechts om ons heen en blijven stoer zitten. Met al die beweging aan tafel verbranden we ook weer de nodige calorieën. Na het eten en de afwas pakken we de (elektronische) boeken en lezen of spelen een spelletje. De wespen zijn vertrokken. De avondzon schijnt in het bijna rimpelloze meer. Het verlichte gebouw aan de overzijde wordt evenals de bomenrij weerspiegeld in het wateroppervlak. Er zijn nog een paar zwemmers van onze camping en een kano die dit plaatje af en toe tijdelijk laten rimpelen. Als het donker wordt en teveel muggen naar onze zitplaats komen, is het tijd om in de camper te gaan zitten.