Dag 9 Bukittinggi – Padang – Jakarta

We hebben gisteravond nog veel informatie gekregen over Java en Bali van een Nederlands echtpaar dat ook op Sumatra deelnam aan een rondreis verzorgd door de Indonesische touroperator “Lintang”. Onder het genot van een paar drankjes hebben we door de foto’s al een goede indruk van de bijzonderheden en ook kregen we gegevens van een goede gids voor Bali.

Frank voelt zich vanochtend al iets beter. We vermoeden beiden dat een niet goed gebakken omelet de oorzaak is. De koffers in de auto en dan op weg naar de luchthaven van Padang. Het is onze laatste dag op Sumatra.

We stoppen in de Anai vallei en wandelen over niet meer gebruikt enkelspoorlijntje, dat op een hoger gelegen talud ligt, naar een spoorbrug tegenover de Batang Anai waterval. Omdat we flink hoger dan de weg en het bassin staan kunnen we mooie foto’s maken zonder storende elementen op de voorgrond. Teruglopend over het spoorlijntje zien we over een grote lengte wasgoed liggen drogen op het spoor. Ook zijn er provisorische waslijnen opgesteld naast het spoor. We lopen verder naar de parkeerplek van de auto en beklimmen een uitkijktoren voor een fraai doorkijkje op de vallei en de stromende rivier.

Iets later bij “Padang Airport Minangkabau” nemen we afscheid van Manto en Rini. Allemaal vinden we het jammer dat deze week er al weer op zit. We hebben een week intensief samen gereisd en veel meegemaakt. Rini geeft nog een paar handige last minute tips over de gang van zaken op de luchthaven – jullie hoeven geen luchthavenbelasting te betalen want jullie reizen op een binnenlandse vlucht met Garuda, dus opletten dat ze jullie dat niet laten betalen en bij de bagage is en maximum van 20 kg, maar de koffers gewoon neerzetten en niets zeggen want er is een tolerantie tot 25 kg en als ze toch iets zeggen dan aangeven dat jullie internationaal met 30 kg mogen reizen – en dan handen schudden, zwaaien en we staan in de vertrekhal. De weg langs de beveiliging bij de ingang, het inchecken van de koffers en de beveiliging bij de gate verloopt zonder problemen. Het aan boord gaan is om onduidelijke reden wel later geworden. We vliegen pas om kwart voor drie terwijl de geplande vertrektijd 14:00 uur is. De extra beenruimte is er niet in rij 36. De nooduitgang is in rij 30 en 31 en daar is die ruimte wel. We hadden gisteren eerst boardingpassen voor rij 31 maar die moesten we weer inleveren voor passen voor rij 36 met nog meer beenruimte. Dat was dus een foute actie, maar daar was nu niets meer aan te doen. Gelukkig duurt de vlucht maar 90 minuten. We zien nog wel dat op “onze” rij 31 mensen gaan zitten die bijna 2 koppen kleiner zijn dan wij. Tja.

We staan nog maar net bij bagageband 12 op Jakart Airport als er iemand met een zeer kleurig overhemd en met een blauw oranje naamplaat van Arke / Holland International aan komt lopen. Dat is wel heel goed geregeld. We moeten nog even wachten op onze koffers in de knalgele hoezen. Maar ook dat gaat snel en in een kwartiertje maken we buiten kennis met Chacha onze mannelijke gids, in hetzelfde veelkleurige overhemd, basebal cap op het hoofd en een staartje achter uit de cap zwaaiend, en Musah onze chauffeur. Chacha is een vrolijk lachend en druk pratend en gesticulerend mannetje.

Onze nieuwe bus komt voorrijden. We stappen snel in want het is erg warm en er hangt een vieze geur van alle uitlaatgassen. Er is bijna geen asfalt van het wegdek meer te zien. Zover het oog reikt zien we auto’s, bussen en heeeeeeeel veeeeeeel brommers staan en rijden. De verkeerchaos is hier nog erger dan op Sumatra. Maar goed wat wil je bij een bevolking van 18 miljoen die op 700 km2 woont, werkt en reist.

We brengen direct al een bezoek aan de oude haven van Jakarta. Dit bezoek staat voor morgen op het programma maar we hebben ingestemd met het voorstel van Chacha om het vanavond te doen. We vermijden dan nu de drukte van de avondspits en kunnen bij een mooi restaurant gaan eten. Bovendien hebben we morgen meer tijd voor de overgebleven delen van het reisprogramma.

Iets voor zes uur zijn we bij de oude haven, waar we een hele rij aan gemeerde vrachtschepen zien liggen. Dit was in het begin van de koloniale tijd de belangrijkste internationale zeehaven. Later is Jakarta daar verder om heen uitgegroeid en is de haven ingesloten. Nu is het een haven die alleen nog voor vrachtverkeer tussen de Indonesische eilanden wordt gebruikt. We lopen een half uurtje rond. Foto’s maken is lastig omdat het al schemerig is. Tegen half zeven is het te donker geworden en rijden we naar het plein met het gouverneursgebouw van Jan Pieterszoon Coen en café Batavia. Het gouverneursgebouw is nu in gebruik als museum. Op het plein is het gezellig druk. Overal zitten mensen te praten, staan er verkoopstandjes en wordt er door kinderen gespeeld. De verlichting van plein en gebouw nodigt uit om een paar foto’s zonder flits te maken. Ik gebruik een prullenbak met deksel als alternatief statief/ steunpunt voor een foto met lange sluitertijd van het gouverneursgebouw en een ronde steen voor eentje van café Bavaria. Op de monitor van de camera lijkt het resultaat redelijk. Later op de pc maar kijken of de kwaliteit echt voldoende is.

De inrichting van café Bavaria is prachtig. Veel sierlijke lampen en meubels, mooie spiegels en bar- en tafelopstellingen, een fotowand van internationale bekende personen. We krijgen een tafel aan de voorzijde bij het raam met fraai uitzicht op het gouverneursgebouw en het plein. We genieten van een heerlijke maaltijd en van de toenemende drukte op het plein. Steeds meer mensen komen naar het plein. Op een heleboel plekken leggen mensen doeken of stukken zeil op de grond en stallen er hun artikelen, spelletjes of kunstwerken uit. Het lijkt een soort vrijmarkt te worden. Volgens Chacha gaat het elke avond zo. Na de heerlijke maaltijd met als dessert een Amercian apple pie met een bolletje roomijs lopen we door de gezellige drukte over het plein naar de auto.

Het Alila hotel waar we verblijven is een erg mooi en hoog hotel. Chacha checkt ons in en meldt trots dat we grootste suite van het hotel krijgen, kamer 2210 - de Alila suite. Na een kort overleg over het reisplan en eventuele extra excursies voor de komende dagen nemen we de lift naar de 22e etage. De deur van kamer 2210 zwaait open. De kamer heeft meerdere ruimten en heeft een fantastisch uitzicht over Jakarta by night. De ruimte met een groot ligbad, toilet, douche, wastafels en kledingkast is gigagroot en is met betegelde muurtjes en glaswanden in kleinere ruimten verdeeld maar is wel een open ruimte gebleven. Vanuit de zeer grote living zien we achter 2 openstaande schuifdeuren een riante slaapkamer die weer in verbinding staat met de badruimte. Gelukkig hangt er een plattegrond van deze suite, zodat we ons altijd kunnen oriënteren. Je zult elkaar hier maar kwijtraken.

We gaan op tijd slapen. Morgen om half negen starten we met de 10 dagen toer op Java.