De grote trek naar het zonnige noorden

Er komt witte rook uit het dakvenster van onze camper. Niet door vuur maar van de koude adem van de bewoners. De gedachte om met minder fraaie weersomstandigheden een groot stuk van de ”Great Ocean Road” te rijden verdwijnt snel naar de achtergrond wanneer de eerste etappe van de 3.000 kilometer lange reis naar het warme en zonnige noorden lonkt.

We hebben ons vertrek van de camping gisteravond al voorbereid. Vanmorgen nog even de ”grey water” tank legen en de “fresh water” tank vullen. Beide tanks hebben een inhoud van 150 liter. Volgens de verhuurder belangrijk om ze regelmatig te legen en te vullen met name vanwege de grotere reisafstanden en omdat vaak overnachtingsplaatsen worden gekozen bij nationale parken, waar geen sanitaire voorzieningen of elektriciteit beschikbaar zijn.

De lichte trek (licht na de overheerlijke pancakes van gisteravond) in ontbijt en de geur van vers brood direct bij de ingang van de supermarkt bij de "bake shop" leidde tot aankoop van een flink aantal verse “whole wheat” en “multi grain rolls” (broodjes). Terug in de camper werden die snel soldaat gemaakt.

Precies op tijd, 10:00 uur was het uiterlijke vertrektijdstip, reden we van de camping af op weg naar de M31 Hume Hwy (highway), die van Melbourne naar Sydney loopt. Eenmaal op de M31 aangekomen begon de bijna 700 km lange reis richting Canberra. Buiten was het koud, bewolkt met af en toe een straaltje zonlicht. Binnen stond de verwarming aan, evenals de autoradio, en keken 3 paar ogen verwachtingsvol naar het noorden.

Het landschap onderweg kende zeer fraaie uitzichten met veel heuvels, kudden vrij grazende schapen en Angus runderen. Er waren talloze kreken en waterpoelen met rustieke boompartijen. De laagstaande zon werd in de namiddag af en toe gedeeltelijk afgedekt door robuuste wolkenpartijen. Dat was weer goed voor mooie stralenbundels die succesvol door het wolkendek wisten te priemen.

Heel bijzonder op de "Highway" was het fietspad dat direct aan de snelweg was gelegen. Wat in Nederland een vluchtstrook is, wordt hier aangeduid als "shoulder" en is ook bedoeld voor fietsers. Met enig gevoel voor understatement wordt bij op- en afritten op een waarschuwingsbord aangegeven "cross here with care". Of dat andere stuk snelweg waar hele grote vrachtwagens met 110 km per uur langs denderen niet minstens zoveel oplettendheid vragen.

Iets na zeven uur bereikten we het campus van de ANU. Frank, die het 2e deel van de reis als chauffeur fungeerde, loodste ons langs de gebouwen van B&G met het C Block waar hij zijn kamer had. De camper konden we even buiten de campus plaatsen.
Tijdens het bereiden van de maaltijd, was er al via Facebook door Frank contact gelegd met ANU studenten. Hij werd spontaan uitgenodigd bij een van de medestudenten te overnachten. We zien Frank morgenvroeg weer voor een rondleiding en om kennis te maken met B&G hall (Burton & Garran) en enkele van haar bewoners.